Uit de Rooms Katholieke kerk gegaan

Pas toen ik bijna vijftig jaar was, ben ik uit de Rooms katholieke kerk gegaan. In mijn actieve Roomse leven heb ik bijna alles wat door de voorgangers verteld werd, voor waar aangenomen. De Bijbelkennis die ik bezat, was minimaal.

Eigen uitleg

Voor mij was de Bijbel tot mijn veertigste levensjaar een veredeld soort sprookjesboek. Een moralistisch boek over goed en kwaad. En als ik niet helemaal begreep wat de pastoor vertelde, maakte ik in mijn hoofd gewoon een eigen uitleg. Zo was ik in feite mijn eigen geloof aan het maken; een beetje van de pastoor, een beetje van mijzelf en een beetje van andere mensen. 

Kennis van Zijn Woord

Nu zie ik zo duidelijk de noodzaak van kennis van Zijn Woord. Nu weet ik dat lezen in de Bijbel zo enorm belangrijk is voor onze geloofsgroei. Hoe kan ik weten wat de Wil van de Vader is, als ik Zijn Woord niet eens open ? Hoe kan ik weten hoe het was- en is- en worden zal, als ik geen interesse heb in Zijn Raadsbesluit? Waartoe ben ik eigenlijk hier op aarde? Waar gaan we naartoe als we doodgaan? Waarom is het zo een puinhoop in de wereld? Allemaal vragen die ik nu gewoon beantwoord zie in de Bijbel.

Innerlijke rust

En het grootste Geschenk wat het lezen mij heeft opgeleverd; ik heb een innerlijke rust gevonden die ik in mijn hele leven niet gekend of gevoeld heb. Mijn leven is door Zijn Woord daadwerkelijk gemakkelijker geworden. Omdat ik mijn positie in Christus weet. Omdat ik vast sta in Zijn Waarheid. Omdat ik weet en geloof dat de Heere in mij woont en dat ik nu al deel in alle geestelijke zegeningen in de Hemel in Christus.

Kind in geloof

1 Petrus 2
2 En, als nieuwgeborene kinderkens
(wedergeboren mensen; pas tot geloof gekomen), zijt zeer begerig naar de redelijke onvervalste melk (=Zijn Woord), opdat gij door dezelve moogt opwassen (=opgroeien);

Tot mijn veertigste jaar heb ik niet zélf de Bijbel gepakt om te lezen of te onderzoeken. Daardoor bleef ik al die jaren een kind in geloof . Ik liet mezelf voeden met alleen maar melk. Jezelf laten voeden is ook veel makkelijker dan zélf eten. Tóch is het de bedoeling dat wanneer we tot geloof zijn gekomen, we ook zouden groeien en volwassen worden in het geloof. Geloofsgroei. Volwassenen drinken niet alleen maar melk.

Vast voedsel

Vast voedsel is nodig om op te groeien. Vast voedsel moet je zélf pakken en kauwen. Als kind hebben wij eerst een melkgebit voordat het blijvende gebit er is. Met het gebit kauwen wij en kauwen staat typologisch voor overdenken. Kauwen zorgt ervoor dat er éénwording plaatsvindt van voedsel. Het is zoals het Woord van God te geloven, te aanvaarden, tot je te nemen en je eigen te maken. Dit Woord te kauwen en te herkauwen, zodat je door dit Woord, één wordt in denken. Eén wordt met dit Woord. Op melk hoef je niet te kauwen…Met andere woorden; ik heb mezelf laten voeden door de voorgangers omdat het zo veel gemakkelijker was. Ik hoefde niet zélf te onderzoeken of na te denken, dat liet ik de pastoor voor mij doen. Heel dom.

Efeze 4 
14 Opdat wij niet meer kinderen zouden zijn, die als de vloed bewogen en omgevoerd worden met allen wind der leer, door de bedriegerij der mensen, door arglistigheid, om listiglijk tot dwaling te brengen;
15 Maar de waarheid betrachtende in liefde, alleszins zouden opwassen
(opgroeien, volwassen worden) in Hem, Die het Hoofd is, namelijk Christus;         

Menselijke regels  

Ik heb in mijn zoektocht veel kerken en groepen bezocht en ben voor mijzelf tot een conclusie gekomen; iedere kerk staat los van geloof. Overal draait het om menselijke regels; wetmatige systemen. En iedere groepering heeft een eigen geloofsbelijdenis of statuten en formulieren als soort bescherming van de eigen inzichten; afbakening van eigen terrein. Maar God gebruikt geen organisaties of instituten, God gebruikt mensen. Mensen die zich in Zijn Dienst willen stellen als een levende Gode welbehagelijke offerande.

Geloof in plaats van religie

De Heere Jezus Christus gaat ons straks echt niet vragen bij welke kerk we zaten. Dat doet namelijk helemaal niet ter zake. Het enige wat telt, is of je een kind van God bent. Het gaat om geloof alleen en niet om religie. Er is een groot verschil tussen religie (godsdienstig zijn) en geloof. Religieuzen leven onder de Wet; er komt een oordeel over degene die de regels overtreedt. Gelovigen leven bewust uit de Genade en staan daarmee in de Vrijheid. Geloof is vertrouwen op de Heere in plaats van op jezelf, geloof is leven uit Genade.

Vrijheid

Deze Vrijheid is best eng want we kunnen in principe alles doen zonder het Eeuwige Leven te verspelen. We moeten onszelf  beperken in plaats van de regels. Wij moeten zélf verantwoording nemen en kunnen ons achter niets en niemand verschuilen. Dat hoort bij volwassen worden; zélf beslissingen nemen zonder dat iemand je aan de hand meeneemt. Zélf de weg van Kind van God naar Zoon van God bewandelen; dat kan alleen in Zijn Licht.

Elke kerk heeft andere wetten en regels

De kerken houden de mensen weg van Zijn Woord. De kerken maken er een Boek vol ge- en verboden van. Wetten en regels waaraan wij zouden moeten voldoen om een plaatsje in de Hemel te bemachtigen. En elke kerk heeft weer andere wetten en regels. Heel triest want ik weet nu hoe een práchtig Boek het is.

Verwarrend

Wat heel verwarrend is, is dat de kerken de verhalen en gebeurtenissen uit de Bijbel ‘naar beneden trekken en de mens centraal zetten’. Alles wordt letterlijk toegepast op de hedendaagse maatschappij. Daardoor gaat alle moois uit Zijn Woord helemaal verloren. De Bijbel is Zijn Woord en Zijn Waarheid en dus geschreven van Hem aan ons. Van Boven naar beneden. God maakt Zijn Wil en Raadsbesluit kenbaar in Zijn Woord. Hij vertelt hoe het was en is en worden zal. Alle verhalen gaan dus over Hem, de Heere Jezus Christus en niet over ons. Bij elk verhaal zouden wij ons afvragen; wat leert ons dit over de Heere Jezus Christus ? 

God is Geest

God is Geest en daardoor gaat het in de letterlijke verhalen van de Bijbel om de Geestelijke betekenis. En natúúrlijk zijn alle verhalen waar gebeurd. Iets moet namelijk eerst letterlijk plaatsvinden alvorens er een geestelijke betekenis aan kan worden gehangen. In het begin van mijn studie vond ik het erg moeilijk die omslag te maken; van horizontaal denken naar verticaal denken. Vanuit de positie van God uitgaan en niet van die van jezelf.

Hocus pocus

Ik heb aan allerlei rituelen en gebruiken van de Roomse kerk meegedaan. Toen ik eenmaal de Bijbel ging lezen en bestuderen, kwam ik er voor mijzelf achter dat ik meegedaan heb aan veel zaken die op geen enkele wijze Bijbels verantwoord zijn. Niks maar dan ook niks is ervan terug te vinden. De kerkelijke leer geeft gewoon een eigen draai aan heel veel Bijbelse Waarheden. Ik neem het mezelf kwalijk dat ik klakkeloos aannam wat me destijds verteld werd. En ik ben enorm blij dat mijn nieuwsgierigheid naar de ware betekenis van Zijn Woord mij hiervan uiteindelijk heeft bevrijd. Als ik nu op een aantal kerkelijke leerstellingen terugkijk, vind ik veel zaken een hoog Harry Potter en hocus pocus gehalte hebben en begrijp ik van mezelf niet wat mij bezielde hieraan mee te doen zonder mijzelf ervan te overtuigen dat het ook Zijn Waarheid is.

Zelf verantwoordelijk

Ik heb toch gewoon gezond verstand? Ik ben toch volwassen? Waarom heb ik niet eerder zélf gelezen? We lezen in het dagelijkse leven toch ook van alles voor we het ondertekenen (be-amen)? We tekenen toch niets voordat we het goed gelezen en begrepen hebben? Waarom heb ik mezelf verscholen achter kerk en voorgangers? We worden tenslotte alléén geboren en gaan ook alléén weer dood en over de tussenliggende periode dragen wij zélf verantwoording ten opzichte van de Heere. We zijn niet sámen op Weg, maar ieder ‘drage zijn eigen pak’.

Galaten 6
3 Want zo iemand meent iets te zijn, daar hij niets is, die bedriegt zichzelven in zijn gemoed.
4 Maar een ieder beproeve zijn eigen werk; en alsdan zal hij aan zichzelven alleen roem hebben, en niet aan een anderen.
5 Want een ieder zal zijn eigen pak dragen. 

 


Uit de Rooms Katholieke kerk gegaan